ആത്മഗതം

കാറ്റിനോട് പിണങ്ങിയാണ് കടല്‍ത്തീരത്തെത്തിയത്. വിഷമങ്ങള്‍ പറഞ്ഞു സംസാരിച്ചിരുന്നു നേരം പോയതറിഞ്ഞില്ല അവള്‍ തിരകള്‍ കൊണ്ട് തഴുകി, കണ്ണുനീര്‍ തുടച്ചു ഒടുവില്‍ ചുംബിക്കാനൊരുങ്ങി. കാറ്റിനെയോര്‍ത്ത് ഒഴിഞ്ഞുമാറി കടലിനു നൊന്തു. അവള്‍ പാറക്കെട്ടുകളില്‍ തിരതല്ലിക്കരഞ്ഞു. ആപ്പോഴേക്കും കാറ്റ് പിണക്കം മറന്നു തിരികെ വന്നു ഞങ്ങള്‍ കൈപിടിച്ച് വീട്ടിലേക്ക്  നടന്നു.      ***** വര്‍ഷങ്ങള്‍ കടന്നുപോയി വീണ്ടും കടല്‍ത്തീരത്തെ ത്തേ ക്ക്... ഇടംകൈയില്‍ കാറ്റ് കൂടെയുണ്ട് ഒപ്പം പരിഭവങ്ങള്‍, കുറ്റബോധങ്ങള്‍ കടല്‍ ഇന്നും തിരതല്ലിക്കരയുന്നു. കണ്ണുകള്‍ ചേര്‍ന്നപ്പോള്‍ അവള്‍ പെട്ടെന്ന്‍ ശാന്തമായി. തിരകള്‍ പാട്ടുപാടി പതിയെ വന്നു, എന്തോ മറന്നുവെച്ച് തിരികെ പോയി. ഒരു ചിപ്പി,   അതിനുള്ളിലൊരു മുത്ത്. ഞാനതിനെ കാറ്ററിയാതെ വലംകൈയിലൊളിപ്പിച്ചു. കടല്‍ ചക്രവാളത്തില്‍ പോയി പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു. കാറ്റും ഞാനും പുഞ്ചിരികള്‍ പങ്കുവെച്ചു...            

നീ അവസാനിച്ചിടത്തു നിന്നാണ് ഞാൻ പ്രണയിച്ചു തുടങ്ങിയത് അതിനു മുൻപ് പ്രണയമുണ്ടായിരുന്നില്ല ഉറക്കമില്ലാത്ത രാത്രികളും ദിവാസ്വപ്നങ്ങളും മാത്രം അക്ഷരങ്ങൾ മാത്രം കൂട്ടിരിക്കും അന്നും ഇന്നും അക്ഷരങ്ങൾ മാത്രം. നിനക്ക് നല്കാൻ കാത്തുവെച്ചതും   അവ മാത്രമാണ് ഒറ്റയായും കൂട്ടായുമുള്ള കുറെ അക്ഷരങ്ങൾ നീ കാതോര്ത്തിരുന്നിരുന്നെങ്കിലും ഒരുപക്ഷെ കേൾക്കുമായിരുന്നില്ല കാരണം  അവ എന്നും  ജല്പനങ്ങളായിരുന്നു. ഉള്ളിൽ  തുടങ്ങി ഉള്ളിൽ തന്നെ അടങ്ങുന്നത് അതുകൊണ്ടാകാം നീ അവസാനിക്കും വരെ ഞാൻ പ്രണയിക്കാതിരുന്നത്