നിഴലിനോട്‌ ..



ആദ്യ പാഠം 'അനുകരണമായിരുന്നു'.
പിന്നീട്  'നില്‍ക്കാനും' 'ഒഴിയാനും' ഒരുപാട് ഗുണം ചെയ്ത ആദ്യ പാഠം!

റിയലിസവും സര്‍റിയലിസവും അന്യരായിരുന്ന ആ കാലത്ത് ,
എന്‍റെ വിരലുകളെ നീ മാനും മീനും മറുതയുമാക്കി.
മണ്ണെണ്ണ വിളക്കിനേം എമര്‍ജന്‍സി ലാംബിനേം ,
എന്തിന്? അഭിമാനിയായ സൂര്യനെ പോലും നീ ശിഘണ്ടിയാക്കി.
പിന്നെ ധൈര്യമായും ഭയമായും, താങ്ങായും തെമ്മാടിയായും,
പ്രത്യക്ഷനും അപ്രത്യക്ഷനുമായി .

എങ്കിലും അന്നെനിക്ക് നിന്നോട് മതിപ്പായിരുന്നു.
ഒരിക്കലെങ്കിലും നീയാകാന്‍  ഞാന്‍ കൊതിച്ചിരുന്നു...

പിന്നീടെന്നോ കാലത്തിന്‍റെ ആര്‍ത്തവത്തിനു മുറ തെറ്റി .
കണിക്കൊന്നയെയും വേണാട് എക്സ്പ്രേസ്സിനേം അത് ഒരുപോലെ വിഡ്ഢികളാക്കി.

അങ്ങനെ നാം അപരിചിതരായി.
നിന്നെ കണ്ടിട്ടും ഞാന്‍ കണ്ടില്ലെന്നു നടിച്ചു, 
നീ  എന്നെയും..
പിന്നെ പ്രണയവും മുന്നേറ്റവുമായി,
കെട്ടിപ്പടുക്കാന്‍ സ്വപ്നങ്ങളായി ,
ചവിട്ടി മെതിക്കാന്‍ ജീവനുകളായി.

അപ്പോഴേക്കും ഞാന്‍ നിന്നെ വെറുത്തിരുന്നു.
ചിരിക്കാനും കരയാനും അറിയാത്ത നിന്നെ ഓര്‍ത്ത്, ഞാന്‍  സ്വയം അഭിമാനിച്ചിരുന്നു .
നിന്‍റെ കഴിവുകേട് എന്‍റെ കഴിവായി ഞാന്‍ കരുതി . 
വിധികള്‍ക്കും  നഷ്ടങ്ങള്‍കും ഞാന്‍  നിന്നെ ചൂണ്ടി കൊടുത്തു .
പരിഹസിക്കാനും ശപിക്കാനും നിന്നെ ഒരു കളിപ്പാട്ടമാക്കി കഴുക്കോലില്‍ കെട്ടി .

കാലം വീണ്ടും മാറി.
കണിക്കൊന്ന പൂക്കാന്‍ മറന്നു.
എക്സ്പ്രെസ്സിനു പാളം തെറ്റി .
മരണം തൊട്ടും തലോടിയും പലവട്ടം കടന്നു പോയി ,
അതുവരെ കൂട്ടിരുന്ന 'ഒറ്റപ്പെടല്‍', ഒരു ദിവസം അഞ്ചിന്‍റെ  വണ്ടിക്കു നാടുവിട്ടു.

പരിഭവവും പരദൂഷണവും താങ്ങാനാകാതെ ഹൃദയം പൊട്ടാനൊരുങ്ങി.
നെഞ്ചുംകൂട്ടിലിരുന്നു  മറിഞ്ഞും തിരിഞ്ഞും അത് സമരം ചെയ്തു. 
സഹിക്കാതെ വന്നപ്പോള്‍ കള്ളില് 'മുങ്ങി' ഞാന്‍ ചാകാനൊരുങ്ങി ...

**************

ആ കള്ള്  ഷാപ്പിലെ മെഴുകുതിരിയെ സാക്ഷിയാക്കി നീ അന്ന്  വീണ്ടും വന്നു,
അടുത്തിരുന്നു.
കള്ളിന്‍റെ കെട്ടടങ്ങുന്നവരെ   കാത്തിരുന്നു. ..

അതിനിടയിലെപ്പൊഴോ അബോധം 'ബോധത്തോടെ'  ചെവിയില്‍ പറഞ്ഞു...
'നീ' ഞാനായിരിന്നുവെന്നു .




  







Comments

  1. ajitheatricalJune 22, 2012 at 9:30 AM

    maanyasuhruthe...
    vaakukal kondu thaankalente venaline karayichu kalanju...
    oru marupachayennu paranju nadumarubhoomiyilek nadathi...
    enthaayalm eeyaambattaye pole theenalam lakshyamakiyulla ee yatrayil bharamirakki oru nimisham neduveerpidan oru chumadu thangy thannathinu nandi.....:-)

    ReplyDelete
  2. Sherin m sJune 23, 2012 at 4:28 AM

    Revolutionary poem!!! nannayittundu:-) Keep writing..best wishes!!

    ReplyDelete
  3. UnknownJune 24, 2012 at 11:50 PM

    super lines....AK Rocks!!

    ReplyDelete
  4. unchleeJuly 1, 2012 at 10:33 AM

    njn kavitha angane vayikarila....vayich thudangi pakuthi avumbo enik madukum....alel, manasilavila....ith njn muzhuvanum vayichu...kavi uddeshichath manasilayo enu ariyila, pakshe oro vari vayikumbozhum athil enik orupadu artham thoni,what's written in those lines, and in between ...and that was really really good to read...i must start reading more poems. loved yours!!!

    ReplyDelete
  5. അധികപ്രസംഗം July 6, 2012 at 6:57 AM

    i think poetry gives independence..it doesnt matter what d writer thinks..d readers can fly with their own wings...thank you :)

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

തകരപ്പെട്ടി

Image
അനന്തപുരിയുടെ വിതുമ്പുന്ന വികസന സ്വപ്നങ്ങള്‍ക്കിടയില്‍ , ഓരോ വട്ടവും ജനിക്കാനായ്   സൂര്യന്‍ മരിക്കുമ്പോള്‍ , നെടുവീര്‍പ്പിട്ടുണരുന്ന ഒരു തെരുവുണ്ട് ... വാക്കുകള്‍ കൊണ്ട് ശപിക്കപ്പെടുകയും , സഹനം കൊണ്ട് അനുഗ്രഹിക്കപ്പെടുകയും ചെയ്ത ബ്രിട്ടീഷ് സ്ട്രീറ്റിനു നല്ല മുല്ലപ്പൂവി ന്‍റെ  മണമാണ്.    കാലുകള്‍ക്കിടയില്‍ ചോര വാര്‍ന്നോഴുകുമ്പോഴും , ഒരുകൂട്ടം “ അസംസ്കൃത വസ്തുക്കളെ ” പച്ചയായി വ്യഭിചരിക്കാന്‍ കൂട്ടുനില്‍ക്കുന്ന   മുല്ലപ്പൂവിന്‍റെ മണം . ******************** അധികം വികാരവ്യത്യാസങ്ങളൊന്നും ഇല്ലാതെയായിരുന്നു സുഹ്റ അതു കേട്ടത്. ഒന്‍പത് വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്ക് ശേഷം താനിതാ വീണ്ടും ഒരു വില്പ്പനച്ചരക്കായിരിക്കുന്നു. ഒന്‍പത് വര്‍ഷം തന്നെ "സംരക്ഷിച്ച" ആനുമ്മയെ ഉപേക്ഷിച്ച് അവളിന്ന് പടിയിറങ്ങുകയാണ്.   ഇനിയെന്തെന്ന ചോദ്യത്തിന് അവളെ സംബന്ധിച്ചടത്തോളം പ്രസക്തി തീരെ കുറവായിരുന്നു. താന്‍ അവസാനമായ് കണ്ട സ്വപ്നം ഓര്‍മിച്ചെടുക്കാന്‍ അവള്‍ ശ്രമിച്ചു - തെല്ലും നിരാശയില്ലാതെ , ഒരു നിശ്വാസത്തോടെ അവളതുപെക്ഷിക്കുകയും ചെയ്തു. ഇക്കാലമത്രെയും തനിക്കു കൂട്ടിരുന്ന
Read more

കോട

Image
ഞാൻ ചെറുതും എന്റെ അനുജൻ തീരെ ചെറുതും ആയിരുന്ന ഒരു വേനലവധിക്കാലത്താണ് കോട ആദ്യമായി ഞങ്ങളുടെ വാടകവീട്ടിലേക്ക് വരുന്നത്. കോടയുടെ യഥാർത്ഥ പേര് എന്താണെന്ന് അന്നെനിക്ക് അറിയില്ലായിരുന്നു. അവർ മണ്ണിന്റെ ആഴങ്ങളിലേക്ക് അലിഞ്ഞുചേർന്ന്, അവിടം മുറുക്കിച്ചുവപ്പിച്ചു കാലങ്ങൾക്ക് ശേഷമാണ് അവർക്ക്‌ ജഗദമ്മ എന്നൊരു പേരുണ്ടായിരുന്നതായും, ജനിച്ചുവീണപ്പോഴും പൂത്തുവളർന്നപ്പോഴും ആരും അവരെ കോടയെന്ന് വിളിച്ചിരുന്നില്ലെന്നും ഞാനറിയുന്നത്. ഫേഷ്യൽ പാൽസി എന്നൊരു അസുഖമുണ്ടെന്നും അത് ആർക്കും എപ്പോൾ വേണമോ വരാമെന്നുമൊക്കെ ഞാൻ അറിയാനാകട്ടെ ഇനിയും കാലമുരുളേണ്ടിയിരുന്നു.  നഗരമെന്നോ ഗ്രാമമെന്നോ പറയാനാകാത്ത ഒരു സ്ഥലത്തായിരുന്നു ഞങ്ങളുടെ വാടകവീട്. മൂന്നു മുറികളും ഒരു ഹാളും അടുക്കളയുമുള്ള ആ വീടിന്റെ ചുമരുകൾ തീരെ ബലമില്ലാത്തതും വിരലുകൾ കൊണ്ട്  ആഞ്ഞമർത്തിയാൽ അടർന്നുവീഴുന്നതുമായിരുന്നു. കൂട്ടിനു അമ്മ വല്ലപ്പോഴും അമ്മുമ്മ തരംകിട്ടുമ്പോൾ എല്ലായ്പ്പോഴും  പറഞ്ഞുതന്നിരുന്ന  കഥകൾ മാത്രമുണ്ടായിരുന്നതിനാലാകാം  അതൊരു അരക്കില്ലമാണെന്നും ഏതെങ്കിലും ഒരു രാത്രിയിൽ അതിനോടൊപ്പം ഞങ്ങളും  കത്തിയമരുമെന്നും ഞാൻ വിശ്വസിച്ചിരുന്നു.    ഞങ്ങളുടെ അരക്ക
Read more

വ്യാസചരിതം

Image
ഇരുന്നൂറു കൊല്ലം മുന്‍പുള്ള ചെപ്പായി ഗ്രാമം. ഓലച്ചൂട്ടുതിറയും ഒടിയനും യക്ഷിയും തൊട്ടുകൂടായ്മയും തീണ്ടിക്കൂടായ്മയും എല്ലാം ഉണ്ടായിരുന്ന കാലം. **** ഒരു വൈകുന്നേരം പതിവുപോലെ മുറ്റ മടിക്കുകയായിരുന്നു കാളി. പിറ്റേന്ന് ഇറക്കിപ്പൂജയുളളതാണ്. ഭഗവതി വരുമ്പോള്‍ മുറ്റം അലങ്കോലപ്പെട്ടു കിടന്നാല്‍ കോപിക്കും. പിന്നെ അതുമതി ഈ ജന്മം മുഴുവന്‍ പിഴ കിട്ടും. പേടിയും ഭക്തിയും ചേര്‍ത്തുകൂട്ടിയാണ് കാളി അന്ന് മുറ്റമടിച്ചത്. ന്യൂന മർദ്ദങ്ങ ളുടെ പൊറാട്ട് നാടകം പെട്ടെന്ന് നാടകീയമായി ഒരു മഴ പെയ്യിച്ചു. ആകാശം ഇരുണ്ടു. മേഘങ്ങള്‍ കരുവാളിച്ചു. പിന്നെ പരസ്പരം മുട്ടിയുരുമ്മി. **** ഇടി വെട്ടേറ്റാണ് കാളി മരിച്ചത്. കറുത്ത് പൊള്ളിയ അവളുടെ ശവം അന്നത്തെ മഴ മുഴുവനും നനഞ്ഞിരുന്നു. ഒപ്പം അവളുടെ ചുവന്ന കെട്ടുള്ള ഈര്‍ക്കിലിച്ചൂലും. കാളിയുടെ മരണം നാട്ടുകാര് അറിയുന്നത് പിറ്റേന്ന് രാവിലെയാണ്. കെട്ട്യോന്‍ കളഞ്ഞിട്ട് പോയ കാളിക്ക് മകള്‍ മല്ലിയല്ലാതെ വേറാരും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. കഴിഞ്ഞയാണ്ട് മല്ലിയെ കെട്ടിച്ചയച്ചതില്‍ പിന്നെ അവളങ്ങ് തെക്കാണ് താമസം. മല്ലിയെ വിവരമറിയിക്കാന്‍ ആളെ വിട്ടെങ
Read more